Johanna Blumm

Ik ben heel blij om mijn eerste albummetje hier voor te stellen. Het voelt als het einde van een lang traject dat begon ergens in 2020. Na jaren stevig doordraaien in allerhande sociaal artistieke projecten, zat ik plots thuis in de zetel. Overtuigd dat ik geen nummers of muziek kon schrijven. Maar een lockdown doet iets met een mens. Mede dankzij een onverwachte subsidie van onze minister van cultuur, kon ik mezelf muzikaal heruitvinden en wat verder pushen. Ik heb alle hoeken van mijn ziel gezien, de nummers zijn op verschillende manieren en met verschillende bezettingen tot stand gekomen. Ik heb ontzettend veel kunnen leren van geduldige en mooie mensen, artiesten, muzikanten die bij dit project betrokken waren, die steunden, inspireerden, me scherp hielden, duwtjes gaven, boosten, of er gewoon waren voor een koffietje. Het is een mooi traject geworden, dat me over allerlei obstakels katapulteerde om het oude achter te laten en het nieuwe te omarmen. Hopelijk kan mijn muziek jou een bijzonder luistermomentje bezorgen.
Overtuigd dat ik geen liedjes of muziek kon schrijven, begon de reis. Het was spannend, verrassend, ontroerend en soms hilarisch. Met de hulp van geweldige en zeer geduldige muzikanten en een onverwachte subsidie van de overheid, begon ik mijn muzikale zelf te ontdekken. Een avontuur dat me voorbij mijn grenzen bracht; ik omarmde het nieuwe en liet het oude en niet zo oude los. Het is goed geweest. Het laat me verlangen naar meer, ooit.
Ik hoop dat je geniet van het resultaat van deze reis.